۞ امام علی (ع) می فرماید:
هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

موقعیت شما : صفحه اصلی » برگه ها » درباره شهر پاوه

معرفی شهر پاوه

موقعیت جغرافیایی:
شهرستان پاوه یکی از شهرستانهای استان کرمانشاه است که در شمال غرب استان واقع گردیده و مرکز آن شهر پاوه است. این شهرستان از طرف شمال به شهرستان های مریوان و سرو آباد (استان کردستان)، از طرف جنوب به جوانرود و ثلاث و باباجانی، شرق به روانسر و کامیاران (استان کردستان) و از طرف غرب به کشور عراق (شهرستان حلبچه) محدود می‌گردد. این شهرستان در ۵۴ دقیقه و ۴۵ درجه تا ۳۶ دقیقه و ۴۶ درجه از طول شرقی و ۵۱ دقیقه و ۳۴ درجه تا ۱۸ دقیقه و ۳۵ درجه عرض شمالی واقع شده است.
وجه تسمیه پاوه :
۱) کلمه پاوه در لغت نامه دهخدا به معنی شستن و پاکیزه کردن آمده است. پس پاوه یعنی پاک در قبول ادیان در طول تاریخ، پاکی در گفتار، پندار و کردار نیک در دوره زردشت در حدود ۷۵۰ سال قبل از اسلام و پاکی در پذیرفتن دین اسلام و …
۲) در فرهنگ کردی- فارسی هه ژار آمده است که پاوه از پاوان گرفته شده است به معنی قرق، مکان انحصاری است با عنایت به ظرط اقلیمی و جغرافیایی این معنا به کار برده شده است که پاوه در بین کوهای بلند محصور و قرق شده است.
۳) در مورد ( واژه پاوه) در تاریخ کرد و کردستان تألیف شیخ محمد مردوخ این گونه آمده است: (یزدگرد سوم سپهبد ارتش خود به نام (پاو) را به منظور دعوت کردن مردم به دین زردشت و دوری کردن از ادیان دیگر و حمایت از شهریار ایران در مقابل سپاه اسلام در زمان حضرت عمر(رض) به غرب ایران و منطقه پاوه فرستاد که مردم از این فرستاده به گرمی استقبال کردند و این محل را به یادبود (پاو) پاوه نامیدند که عرب آن را فاوج گویند.
۴) در کتاب کوه های ناشناخته اوستا یا جغرافیای غرب ایران تألیف استاد دولت شاهی چنین آمده است:
حضرت زردشت فرانسو پوه( پاوه) : یعنی حضرت زردشت به طرف پاوه رفت.
پس در زمان حضرت زردشت نام این محل پاوه بوده است.
۵) اما عده‌ای دیگر معتقدند که واژه پاوه برگرفته از لغت اورامی (( به پاوه )) به معنی ایستاده و استوار است که این دیدگاه به شرایط توپوگرافی و طبیعی پاوه که در یک منطقه کوهستانی و صعب العبور واقع شده است ، بر می گردد.
بنابر روایات متعدد و آثار مورخان از نظر تاریخی وجه تسمیه پاوه از زمان های دور تا کنون موارد زیادی برای آن ها بیان شده است و سخن از پاوه بسی فراتر از این هاست اما به اختصار به همین مطالب بسنده می شود .
تاریخچه شهر پاوه:
شهر پاوه به عنوان سکونتگاهی شهری، عمری در حدود چهار دهه (سال تأسیس شهرستان ۱۳۳۷) دارد. در طی سرشماری سال ۳۵ شهرستان پاوه به عنوان زیر مجموعه فرمانداری کل سنندج و جزو حوزه اداری- سیاسی سنندج بوده است. در سال ۱۳۳۷ شهرستان فعلی پاوه به همراه شهرستان های جوانرود، ثلاث و باباجانی و روانسر به عنوان شهرستان پاوه و اورامانات به صورت مستقل درآمده و در حوزه اداری- سیاسی استان کرمانشاه قرار گرفت. در آن دوره تنها نقطه شهری شهرستان را شهر پاوه به عنوان مرکز شهرستان تشکیل می داد. طی چهار دهه گذشته فرایند تغییر و تحولات اداری- سیاسی در این شهرستان بسیار زیاد بوده و نهایتاً شهرستان کنونی پاوه طی آخرین تقسیمات سیاسی- اداری در اواخر سال ۸۳ رخ داد شکل گرفت. شواهد و بررسی های انجام شده حکایت از قدمت بسیار زیاد پاوه به عنوان سکونتگاهی روستایی داشته که به مانند اغلب سکونتگاهای روستایی اورامانات دوران پر فراز و نشیبی را طی کرده است. البته در شکل گیری این مکان به مانند اغلب مکانهای مسکونی منطقه شرایط جغرافیایی، طبیعی و توپوگرافی نقش موثری داشته است. ساختار کالبدی شهر نشان از آن دارد که ساکنان اولیه آن بنا به دلایلی نظیر وجود موانع در مقابل بلایای طبیعی، خطرات ناشی از حمله اقوام دیگر، بهره گیری از حداکثر شرایط طبیعی، قرار گرفتن بر روی زمین های نامناسب کشاورزی، قرار داشتن در سر راه مسیرهای کاروان رو و حتی فراتر از آن و … این مکان را برای سکونت انتخاب نموده و هسته اولیه آن را شکل داده اند. البته استفاده از منابع آبی دره های اطراف برای باغداری و زراعت، استفاده از گرمای خورشید در زمستان ها و استقرار شهر بر روی نامرغوبترین زمین ها از نظر کشاورزی و باغداری، سکونت را در این نقطه نیز توجیه پذیر ساخته است.
پاوه در سال ۱۳۱۶ مرکز بخشداری پاوه و اورامانات بوده است و در سال ۱۳۳۶ به عنوان مرکز شهرستان پاوه و اورامانات به فرمانداری ارتقاء پیدا کرد و اولین فرماندار آن مهدی رئوفی بوده است.
شهرستان پاوه تا سال ۱۳۶۸ شامل شهرهای پاوه، جوانرود، روانسر و ثلاث و باباجانی و بخش های نوسود، نودشه، باینگان و ازگله بود که از سال ۱۳۶۸ شهرهای جوانرود، روانسر و ثلاث باباجانی از این شهرستان جدا شدند.
شرایط اقلیمی:
در شکل گیری اقلیم هر منطقه عوامل مختلفی دخالت دارند که می توان به عرض جغرافیایی ، ارتفاع ، دوری و نزدیکی به مناطق رطوبتی و … اشاره کرد.
شهر پاوه با توجه به موقعیت جغرافیایی خود که در یک منطقه کوهستانی واقع شده است به نحوی که از سمت شمال شرق رشته کوه شاهو با ارتفاع ۳۳۹۰ متر و از سمت جنوب غرب کوه آتشگاه با ارتفاع ۲۵۰۰ متر پاوه را در برگرفته و با توجه به اینکه پاوه به عنوان دروازه ورود سامانه های بارشی به استان کرمانشاه محسوب می شود این عوامل باعث شده اند که میانگین بارش در شهر پاوه به نسبت سایر مناطق استان بیشتر و با میانگین متوسط ۷۵۰ تا ۸۰۰ میلیمتر بارش در سال یکی از مناطق پر باران غرب کشور به حساب آید.
پاوه از لحاظ دمایی با میانگین دمایی سالانه ۱۶ درجه سانتیگراد یکی از خنک ترین شهرهای استان کرمانشاه است . گرمترین ماه مرداد و سردترین ماه سال دی ماه می باشد.
جاذبه های گردشگری:
پاوه را می توان مهد شگفتی های طبیعت خواند، چشم اندازهای منحصر به فرد، دره های سرسبز با آبشارها و جویباران همیشه جاری، هوای پاک و زلال، روستاهای شگفت انگیز شمشیر، خانگاه و هجیج با معماری بومی و زیبا بر فراز تپه ها و در دل دره ها هر گردشگر را در بدو ورود به این شهرستان محسور خود میسازد.
شهرستان پاوه به دلیل داشتن جاذبه‌های فراوان طبیعی و تاریخی، قابلیت جذب گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را دارد و از پتانسیل‌های خوبی در این زمینه برخوردار می‌باشد ، پاوه چنان دارای طبیعت بکر وزیباییست که جای جای آن را می‌توان منطقه تفریحی قلمداد کرد .
از دیدنی‌های این منطقه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
کوه‌های سر به فلک کشیده شاهو با ارتفاع ۳۳۹۰ متر و آتشگاه با ارتفاع۲۵۰۰ متر
غار قوری قلعه (بزرگ‌ترین غار آبی آسیا) در ۲۵ کیلومتری جاده پاوه به سمت کرمانشاه
رودخانه و سد بزرگ سیروان در۲۰کیلومتری جاده پاوه به سمت نودشه
جاده کمربندی درنیشه که نمای پاوه را همچون بوم نقاشی به نمایش می‌کشد.
پارک زیبا و تفریحی کومه کال.
تفرجگاه بسیار زیبای ویمیر واقع در دامنه کوه شاهو
تفرجگاه زیبای سرده ره در غرب واقع در دامنه های کوه شاهو .
منطقه گردشگری دالانی با طبیعتی زیبا و بکر واقع در بخش نودشه.
آرمگاه سید عبیدالله برادر علی بن موسی واقع در روستای هجیج.
آرامگاه سلطان اسحاق واقع در روستای شیخان در مسیر جاده پاوه به سمت نوسود.
بقایای قلعه باستانی پاسگه مربوط به دوران ساسانی واقع در بین راه پاوه به روستای دشه
مقبره امامزاده سیدمحمود اصفهانی متعلق به دوره صفویه در خیابان امام شافعی بالاتر از مسجد جامع

جغرافیای طبیعی:
پاوه در محدوده رشته کوه زاگرس واقع گردیده و از نظر زمین ساختی در زاگرس چین خورده قرار گرفته است و دارای چین خوردگی های زیادی می باشد.
شهر پاوه در یک منطقه کوهستانی واقع شده است با ارتفاع متوسط برابر۱۵۴۰ متر به نحوی که از سمت شمال شرق به رشته کوه شاهو با ارتفاع ۳۳۹۰ متر و از سمت جنوب غرب به کوه آتشگاه با ارتفاع ۲۵۰۰ متر پاوه منتهی می شود بیش از ۸۰ درصد منطقه دارای شیب بسیار می باشد این امر باعث گردیده که سکونتگا‌های منطقه نیز بر روی دامنه‌های بسیار شیب دار و به صورت بافت خطی استقرار یابند. زمینهای بدون شیب یا کاملاً هموار به ندرت و کمتر از ۲ درصد سطح منطقه را در بر می‌گیرند.
در وسط شهر رودخانه فصلی پاوه رود که از کوه شاهو سرچشمه می گیرد جریان دارد که در فصل بهار شادابی و طراوت خاصی به شهر می بخشد.پایین دست شهر پاوه و در مسیر رودخانه پاوه رود باغات متراکم و زیبایی فضای شهر را در بر گرفته که این عامل خود باعث خنکی هوای شهر در فصل تابستان شده است.

جغرافیای انسانی :
الف) جمعیت
جمعیت شهرستان پاوه بر اساس آمار اداره ثبت احوال ۵۹۶۰۱ نفر ( شهری ۳۳۴۹۶ نفر ، روستایی ۲۶۱۰۵نفر ) می باشد .
ب ) سواد
سرشماری سال ۱۳۸۵ از کل جمعیت ۶ ساله و بیشتر شهر پاوه که ۱۸۲۳۰ نفر می باشد. ۹۸/۸۵ درصد را افراد با سواد تشکیل می دهند. نسبت با سوادی بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ بین مردان برابر با ۴۷/۹۱ درصد و بین زنان برابر با۵۸/۸۰ درصد می باشد. بالا بودن درصد باسودای بین ساکنین شهرپاوه می تواند به عنوان یک نقطه قوت در روند رشد و توسعه در سطح شهر پاوه تلقی شود.
ج) ویژگی های فرهنگی و آداب و رسوم و مذهب
پاوه به عنوان مرکز اورامانات با مردمانی متدین، عاقل و علاقمند به علم و دانش، دارای جوانانی رشید و متعهد و پیرانی فرزانه است، با طروات و میهمان نواز و دارای اندیشه شهری هستند، نظم و قانونمندی در فرهنگ مردم برنامه ریزی شده و این ادعا در رفتار مردم مشهود است.
این منطقه از دیرباز مهد پرورش علما، عرفا، شعرا و ادیبان بزرگ و شهیر بوده است و وجود آثار و کتابهای خطی قدیمی که دست به دست و از نسلی به نسل دیگر از پدران و نیاکان این مردم به جا مانده نشانگر این واقعیت است.از علمای معروف و نامی این دیار می توان ملا حاج صلاح الدین پاوه ای، ملا محی الدین و مولانا احمد نودشه ای و حاج ملا محمد زاهد ضیایی و چندین عالم دیگر. و از شعرای معروف میرزا عبدالقادر پاوه ای، میرزا شفیع پاوه ای، میرزا محمود و صیدی خانگاهی را می توان نام برد.
پاوه و مردم آن همواره به دینداری و پایبندی به اعتقادات و باورهای دینی زبانزد عام و خاص هستند.
مردم پاوه اهل سنت و پیرو امام شافعی (رض)هستند و به موزات رهبران شریعت، بزرگان طریقت نیز به پرورش افکار تصوف و عرفان پرداخته اند که می توان به دو طریقه نقشبندیه و قادریه اشاره کرد.
د) زبان، پوشش محلی، صنایع دستی، سوغات و خوراکی ها :
مردم منطقه پاوه و اورامانت آریایی تبار از ساکنان قدیم فلات ایران هستند.
زبان مردم کردی وبه گویش هورامی تکلم می کنند که یکی از اصیل ترین زبان های ایران زمین بوده و بازمانده از زبان پهلوی و اوستایی است.
پوشش مردان شامل چوخه ورانک، شال و میزره(سربند)، تاقیله(کلاه)، پوزه وانه(ساق بند)، گوره وی(جوراب)، فه قیانه(نوعی مچ بند) و کلاش (گیوه) است.
پوشش زنان شامل: فیس( کلاه زری)، سه لته، سخمه، کوا، گجی، چه فته، له چک، مشکی و هه وری است.
از جمله آثار هنری و صنایع دستی این دیار گلیم، جاجیم، سجاده نماز(مازلوخ)،لباس های مردانه و زنانه، گیوه، سبد و…
از سوغات می توان به محصولات باغی، کشاورزی ولبنی شامل: توت، انار، انجیر، انگوردیم، رب انار، وی ژه ن (سقز کردی )، روغن حیوانی و کشک و اشاره کرد.
خوراکی های محلی مانند دوخوا(آش دوغ)، شه له مین( آش شلغم)، دویینه( ترخینه)،گیته مه ژ گه( نان گردویی)،که لانه( نان مخصوص با پیاز و روغن حیوانی)، نیمه فیس(یک نوع نان که با مغز گردو درست می شود) .
شبکه حمل و نقل:
پایانه های مسافربری :
پایانه مسافربری شرق در بلوار ورودی شهر
پایانه مسافربری غرب در خیابان امام محمد غزالی
وظیفه جابجایی مسافر شهری در پاوه توسط ناوگان تاکسیرانی این شهر که زیر نظر شهرداری پاوه می باشد، انجام می گیرد.

پاسخ دادن

ایمیل شما منتشر نمی شود. فیلدهای ضروری را کامل کنید. *

*